ارواح زبون...ادمک های ذلیل
سخنی نرانم تا خوانندگان این تصنیف گویند شرم باد این پیر را
نوشته های پیشین
آذر ۱۳۸۹
مرداد ۱۳۸۹
خرداد ۱۳۸۹
اردیبهشت ۱۳۸۹
بهمن ۱۳۸۸
دی ۱۳۸۸
آذر ۱۳۸۸
آبان ۱۳۸۸
مهر ۱۳۸۸
شهریور ۱۳۸۸
مرداد ۱۳۸۸
تیر ۱۳۸۸
خرداد ۱۳۸۸
اردیبهشت ۱۳۸۸
فروردین ۱۳۸۸
اسفند ۱۳۸۷
بهمن ۱۳۸۷
دی ۱۳۸۷
آبان ۱۳۸۷
مهر ۱۳۸۷
شهریور ۱۳۸۷
مرداد ۱۳۸۷
حرف هايي است براي
نگفتن،حرف هايي كه هرگز
سر به ابتذال گفتن فرود
نمي آورند.
و سرمايه ي ماورايي هر كس
، حرف هايي است كه براي
نگقتن دارد.
حرف هايي كه پاره هايي
از بودن آدمي هستند
و بيان نمي شوند،
مگر آنكه مخاطب خويش
را بيابند.
<شاندل>
خانه
پست الکترونیک
عناوین نوشته ها
پیوندها
بوسه اي از لبي ناشناس
راه مهتابي
شاعري با شلوار چروك
مهدي صادقي
عقايد يك دلقك
خانه برناردا البا
افسونگر پاك
بيهوده ي مهم
پسر صبح جنگل
صداي فرار
سايبون
BLOGFA.COM